กลางฤดูฝน ผมแวะขึ้นไปที่จุดชมวิวดอยสุเทพ-ปุย แม้ว่าจะเสี่ยงกับความผิดหวัง ไม่ว่าจะฟ้าปิด หรืออาจเจอกับสายฝนโปรยปราย แต่อีกมุมหนึ่งผมอาจได้แสงสวยๆ ที่แอบเล็ดลอดออกมาจากชายเมฆให้ชื่นใจเหมือนครั้งนี้ ช่วงเวลาสั้นๆ เพียงประมาณ 2-3 นาทีที่แสงสาดมายังเทือกดอยเบื้องหน้า สีสันยามสะท้อนกับละออกฝนที่พรมลงบนยอดดอยช่วยสร้างความสวยงาม และมิติให้กับภาพได้อย่างลงตัว
ผมเลือกที่จะหยิบเลนส์เทเลช่วง 55-210 ติดกับกล้อง nex7 ที่ผมเลือกใช้กล้องตัวเล็กๆ กับเลนส์ราคาประหยัด เพราะวันสบายๆ ที่เพียงแค่แวะมาสูดอากาศสดชื่นคงไม่มีใครอยากแบกกล้องชุดใหญ่โตมาแน่ๆ และเจ้าตัวเล็กชุดนี้ก็ให้คุณภาพได้ดีเพียงพอที่จะใช้งานลงสื่อสิ่งพิมพ์ทั่วๆ ไปได้อย่างดีแล้ว
ภาพนี้ไม่มีเทคนิคอะไรมากครับ เห็นแบบไหนก็ถ่ายไปแบบนั้น อ้อ ผมเลือกตั้ง WB เป็น Daylight นะครับ ส่วนมากผมจะไม่ค่อยตั้งไปที่ AWB เพราะสภาพแสงสวยๆ ของธรรมชาติจะถูกกล้องปรับให้กลายเป็นแสงสีแบบธรรมดา ดูซีดๆ ไป ซึ่งผมชอบแสงแบบที่ตาเห็นมากกว่าครับ
ใครมาเที่ยวถึงดอยสุเทพแล้ว นอกจากแวะน้ำตก แวะไหว้พระเพื่อเป็นศิริมงคล แวะหมู่บ้านม้งดอยปุย ก็ลองขับรถเลี้ยวขวาขึ้นมาอีกหน่อยก็จะเจอจุดชมวิวที่ว่า ทางอาจจะแคบซักนิดก็ขอให้ระมัดระวังกันมากๆ หน่อยนะครับ

เรื่อง/ภาพ : นันทพัฒน์ สุรสิงห์โตทอง