ผมมีร้านปายฟ้ามาแนะนำอยากให้ลองไปชิมกันดูครับ หลังจากได้ไปลิ้มลองอยู่หลายครั้งก็เกิดอาการติดใจอยากนำมาบอกต่อ ด้วยความเป็นกันเอง สบายๆ อร่อย สะอาด และร้านก็ตกแต่งเก๋อยู่ในที เรียกว่าถ้าเป็นนักชิมก็ต้องขอแนะนำร้านนี้กันทีเดียว หลังจากนั่งคุยกับพี่รัก และพี่หนุ่ยซักพักใหญ่ๆ ก็เพิ่งรู้ว่าหนุ่มสาวลูกน้ำเค็มคู่นี้ทำไมถึงเลือกที่จะย้ายมาอยู่เชียงใหม่ ลองมาฟังเรื่องราวกันดูก่อนนะครับ เผื่อว่าแวะไปที่ร้านแล้วจะได้ร้องอ๋อ กับหลายๆ อย่างที่มีความหมายมากไปกว่าร้านอาหารเล็กๆ ร้านหนึ่ง

จากทะเล 

พี่หนุ่ย “เปิดร้านอาหารตามสั่งมา 20 กว่าปี ชอบทำอาหาร อาหารปักษ์ใต้ แกงไตปลา แกงส้ม อยู่ปัตตานี อยู่ในเมือง บายดี อะไรก็มีหมดทุกอย่าง...ขายดีนะ ของใช้ในร้านทุกอย่าง สั่งทำเฉพาะเลย”

พี่รัก “ขายก๋วยเตี๋ยวอันนี้มือใหม่ พอเศรษฐกิจมันแย่ คนไม่กล้าออกไปไหน แล้วคนเริ่มประหยัดกันมากขึ้น เราขายอาหารตามสั่ง ขายไอศกรีม มันกลายเป็นของฟุ่มเฟือย ก็เลยขายไม่ค่อยได้ ก็เลยหันมาขายก๋วยเตี๋ยว เลิกขายอาหารตามสั่งแล้วมาขายก๋วยเตี๋ยวได้ปีหนึ่งแล้ว”

สู่ขุนเขา

พี่รัก “ย้ายมาเชียงใหม่ ตอนมาอยู่ใหม่ ๆ คิดว่าอยู่ไม่ได้ เครียดมากเลย ไปเหมือนต้องไปเริ่มต้นใหม่ ไปก็ไม่รู้จักใคร พี่น้องก็ต้องห่าง ทางโน้นที่เป็นอยู่มันก็ถอยหลัง อยู่ก็หมดเนื้อหมดตัว หนึ่ง...บ้านยังเป็นหนี้ธนาคารอยู่ถ้าเราไม่ขาย รายได้ที่เราได้แต่ละวันมันลดลงมาก อย่างใจหาย เราไม่มีปัญญาส่งดอกเบี้ยธนาคาร ไหนลูกจะเรียน ก็เลยขายไปถูกๆ เหลือเงินไม่กี่ตัง ก็เลยมาเช่าบ้านอยู่ ก็ให้ลูกเรียน คือสบายใจ แต่เค้า(พี่หนุ่ย)คิดมาก แต่ผมไม่คิดมาก ผมบอกเริ่มต้นใหม่ ก็ไม่เป็นไร นับหนึ่งใหม่ก็ไม่เป็นไร”

พี่รัก “ตรงนี้ขายก็พออยู่ได้ พอจ่ายค่าเช่า คือเราทำกันเองสองคน ไม่ได้จ้าง ผมก็ล้างจานแล้วก็มาเสิร์ฟ แต่ว่าเราสบายใจไม่เครียด ถามว่าอยู่โน่นเราได้เงินเดือนเป็นหมื่น พอมาอยู่นี้เหลือ 3-4 พัน ผมพอใจ 3-4 พัน เพราะว่าเราสบายใจ ไม่ต้องไปกังวลเรื่องอะไร พอดีผมค่อนข้างไปใส่ใจกับมัน ผมก็เลยเครียด โอ้..เวลารถพยาบาลมันผ่านนะ แต่ละวัน ๆ ไม่รู้กี่คันนะที่รับเข้ามาในเมือง เวลายิงทหาร ยิงชาวบ้าน ใครตายก็แล้วแต่ รถมัน หวอ หวอ หวอ หวอ....  มันผ่านหน้าบ้านทุกวัน เราขึ้นสมองเลย... ผมไปงานศพ เยอะมาก ซึ่งเราไม่รู้จัก ...สลด พูดแล้วอยากจะร้องไห้” 

ณ ปัจจุบัน

พี่รัก “ตอนนี้ผมจะพยายามหาเวลาให้มากที่สุด เพราะว่าเราก็เครียดมามาก แล้วก็ไม่รู้ว่าจะเอาเงินไปไหน ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น ให้พออยู่รอดได้ เราก็ประหยัดเอาหน่อยเราก็กินก๋วยเตี๋ยวของเราเองนี่แหละ บางทีเราก็ไปซื้อข้าวกินมั่ง วันไหนขายไม่ดีเราก็กินก๋วยเตี๋ยวเรา เช้าก็ก๋วยเตี๋ยว เย็นก็ก๋วยเตี๋ยว เศรษฐกิจพอเพียง (หัวเราะ) ก็ให้มันอยู่รอดไปก่อน ก๋วยเตี๋ยว เกาเหลา แต่อยู่ที่นี่ผมสบายใจ เพราะว่าเรากลับมืดก็ไม่เป็นไรนะ”

พี่หนุ่ย “อย่างอยู่ที่นี่นึกจะไปไหนก็ไปเลย ป่ะ...ปิดร้านเลย (หัวเราะ)”

พี่รัก “เรามาอยู่ตรงนี้ก็สบายใจ ทำให้พอเลี้ยงตัวรอดไปวัน ๆ อยู่แบบเศรษฐกิจพอเพียง ตอนอยู่ที่บ้านเราเครียดมานานแล้ว”

ที่มาของชื่อ

พี่รัก “ลูกสาวคนโตชื่อ ปาย คนเล็กชื่อ ฟ้า ชอบแม่ฮ่องสอนไง ปาย ก็แม่น้ำปาย แต่ว่าฟ้านี่ตอนเขาเกิดครูดอยเขาตั้งชื่อให้เพราะผมชอบส่งของให้โรงเรียนบ่อยๆ เขาบอกว่าถ้ามีลูกผู้หญิงให้ชื่อน้องฟ้า ครูดอยที่แม่สาย ชื่อครูจันทร์แรม ก็เลยชื่อ “ปายฟ้า” แล้วแต่ก่อนอยู่ร้านที่ปัตตานีชื่อร้าน “บัวตอง” ซึ่งหมายถึงดอกบัวตอง ขายตามสั่งมา 20 กว่าปี พอย้ายมาที่นี่ก็เลยชื่อร้าน “ปายฟ้า” (หัวเราะ)” 

ตกแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ

...ของเต็มบ้านเลย อยู่ในกล่อง  ในบ้าน…

พี่หนุ่ย “แก (พี่รัก) ชอบเก็บ ของมันเยอะจากบ้านสี่ชั้น (ปัตตานี) ของมันไม่มีค่าอะไรหรอก แต่ว่าแกเก็บเอาไว้ เพราะคนมันชอบ เห็นอะไรมาก็เก็บ  เล็ก ๆ น้อย ๆ แกก็เก็บมา พี่ก็ไม่ว่าอะไร ร้านนี่แกแต่งร้านเองทั้งหมดเลย”

พี่รัก “...ของบางอย่างเราก็ขายไปบ้าง ระบายให้เพื่อนไปบ้าง เรารู้ว่าถ้าไปอยู่ข้างหน้าแล้วเราไปเช่าบ้านเขานี่ แล้วของไม่มีที่ไว้เราก็เลยโล๊ะ เอาเท่าที่จำเป็น เอาพวกเครื่องมือหากิน เช่น ตู้ก๋วยเตี๋ยว โต๊ะ เก้าอี้”

พี่รัก “โต๊ะเก้าอี้นี่ก็ขนมาด้วย ผมขนมาจากทางโน้นหมดเลย... ข้าง ๆ นี่พี่ทำห้องสมุด ไปเช่าบ้านเขาแล้วเขาบอกว่าตรงนี้มีที่ว่างข้าง ๆ แล้วป้าบอกว่าจะใช้ทำอะไรก็ทำไป เราก็ทำเป็นที่อ่านหนังสือเอาไม้เก่ามาทำเป็นชั้นวางหนังสือมานั่งอ่าน บางทีเขามางานบวชหรืองานอะไรเขามาจอดรถรอ เขาก็มานั่งอ่าน อย่างหนังสือพิมพ์เราอ่านตรงนี้จบเราก็ไปไว้ตรงโน้น คือมาอยู่แล้วรู้สึกมีความสุข”

ขยับขยาย

พี่ตู่ “แล้วโครงการที่คิดจะย้ายร้านมีม้าย? ให้กว้างขึ้น ให้ใหญ่ขึ้น?”

พี่หนุ่ย  “ม้าย...อะ”

พี่ตู่  “แล้วถ้าค้าขายดีขึ้นจะทำยังไง?”

พี่หนุ่ย “ดีขึ้นก็เอาแค่นี้แหละ ขายไม่ดีก็แค่นี้ ขายดีก็แค่นี้ (หัวเราะ)”

เคล็ดลับ

พี่ตู่ “ก๋วยเตี๋ยวของพี่หนุ่ยหรอยนะ มีเคล็ดลับไหรม้างม้าย?”

พี่หนุ่ย  “ไม่มีเคล็ดลับอะไรเลย บางที่ขี้เหนียวหมู บางที่ขี้เหนียวกระดูกนะ ใช้ไปเถอะกระดูกนั่นแหละหรอยเลย น้ำนี่เคี่ยวด้วยกระดูกอย่างเดียว ถ้าเกิดว่าเอา ...ใส่ มันไม่หรอย มันออกผงชูรส เอากระดูกเยอะ ๆ ใส่ไปเถอะ พี่ไม่มีเคล็ดลับไร คือ ทำด้วยใจไง ถ้าเกิดจะทำให้หรอยนี่ทำด้วยใจอะไรออกมาก็หรอย ทำจากใจ”

ที่อยู่ ร้านก๋วยเตี๋ยวปายฟ้า ถนนหลังวัดร่ำเปิง (ติดกับลานจอดรถประตูด้านหลังวัดร่ำเปิง)

พี่รัก(หนุ่มปัตตานี)-พี่หนุ่ย(สาวนครฯ ชอบแหลงใต้) เจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวปายฟ้า

                                                         พี่ตู่(หนุ่มตรัง) ผู้ช่วยสัมภาษณ์

เรื่อง : กองบรรณาธิการ

ภาพ : นันทพัฒน์  สุรสิงห์โตทอง